امروز عصر خواندیم که کمیسیون اتحادیه اروپا در صدد است جریمه ای ۱۸ میلیارد دلاری برای سامسونگ الکترونیکس ببُرد و این شرکت در صدد حل و فصل پرونده بر آمده. رقم ذکر شده فوق العاده زیاد است، تقریبا برابر با سود ۶ ماه سامسونگ الکترونیکس که فقط یکی از زیر مجموعه های کمپانی بزرگ سامسونگ گروپ است.

زمانی بود که تب کامپیوترهای خانگی حسابی داغ شده بود و کسانی که از آن سر در می آوردند و خود را گیک این کار می دانست، حداقل یک بار خودشان کامپیوتری را سر هم کرده اند. اگر چه این راه ارزان تر تمام می شد، اما در این میان اغلب افراد ترجیح می دادند کامپیوترشان را از شرکتها خریداری کنند و فکر می کردند آنها بهتر می دانند چگونه قطعات را سر هم کرده و به اصطلاح  آن را اسمبل کنند.  و البته در کشور ما تقریبا خرید کامپیوتر سر هم شده توسط کارخانه های بزرگ غیر ممکن است.

تنها اندکی پس از آنکه تصویر اسمارت فون جدید سامسونگ با نمایشگر منحنی به بیرون درز کرد، این شرکت رسما از Galaxy Round پرده برداری کرد: اولین اسمارت فون دنیا با نمایشگر خمیده.

عکس ها این اسمارت فون جذاب سامسونگ را در ادامه مطلب از دست ندهید.

 

در یکی دو سال گذشته، شرکت های جامانده از کاروان فناوری های موبایل، یکی پس از دیگری به تصاحب شرکت های بزرگتر در آمده اند. ابتدا موتورولا توسط گوگل بلعیده شد و چندی پیش هم مایکروسافت بخش موبایل نوکیا را خرید. دعوا بر سر تکه و پاره کردن بلکبری نیز همچنان ادامه دارد.

احتمالا رفتن سراغ کاغذ در این دور و زمانه دیگر برای خیلی ها یک دیوانگی صرف به حساب می آید. مخصوصا اینکه بخواهید آن را برای بازی و سرگرمی کودکان به کار ببرید. این روزها حتی خردسالان هم به دنبال تبلت های ویژه خود و کتاب ها و بازی های روی آن هستند.

 

گروه بزرگی از دانشمندان و محققین دنیا قصد دارند طی یک پروژه عظیم، سریع ترین کامپیوتر دنیا را توسعه دهند. نام این پروژه برگرفته از هدف نهایی این گروه است. در کنفرانسی که روز دوشنبه ۱۵ مهر در لوزان سوئیس برگزار شد، این پروژه بزرگ با نام "پروژه مغز انسان" رسما کار خود را آغاز کرد.

شاید به صراحت بتوان گفت که مغز انسان پیچیده ترین ماشین/کامپیوتر موجود در این کره خاکی است، بنابراین علاقه دانشمندان و مخترعین برای ساخت مجدد ماشینی با قدرت مغز انسان خیلی هم عجیب نیست. کامپیوتری که این گروه در پی توسعه آن هستند، هزار برابر سریعتر از کامپیوتر های امروزی خواهد بود. در این طرح که هزینه ای بالغ بر ۱.۶ میلیارد دلار برای آن براورد شده، ۱۳۵ موسسه دولتی و غیردولتی و همچنین اتحادیه اروپا همکاری خواهند داشت.

اولین گام این پروژه که حدودا یک دهه به طول خواهد انجامید، بر روی درک بهتر عملکرد مغز انسان متمرکز خواهد بود. پس از آن تمرکز اصلی پروژه به بررسی چگونگی یادگیری، تفکر، و دیدن و شنیدن، منتقل خواهد شد. تولید کنندگان مطرح ابرکامپیوترها نظیر آی بی ام، کِرِی، اینتل و بول تعهد کرده اند که تا سال ۲۰۲۰ زیر ساخت لازم برای شبیه سازی ها و محاسبات را آماده سازند.

کامپیوترهای امروزی در بهترین حالت قادرند یک کادریلیون (یک هزار میلیون میلیون) عملیات در ثانیه انجام دهند. اما این پروژه، به عنوان بلندپروازانه ترین کار گروهی در علم اعصاب، به سرعت های ماورای این ها می اندیشد. این کامپیوترهای فوق العاده سریع، به گونه های جدیدی از حافظه و روش های جدیدی برای ذخیره سازی احتیاج خواهند داشت.

گرچه این تحقیقات در جهت ساخت سریعترین کامپیوتر دنیا صورت می گیرد، ولی افق دید آن، خود تکنولوژی نیست، بلکه شناخت کامل مغز انسان و رسیدن به یک مدل کامل و ملموس از آن است. در نهایت از این ابر کامپیوتر های فوق سریع برای طراحی مدلی از مغز انسان استفاده خواهد شد و سپس درمان و داروهای مختلف بر روی این مغز ساختگی مورد آزمایش قرار خواهند گرفت. به طور مثال، اگر چنین پروژه ای به ثمر برسد، به کمک این شبیه سازی های صورت گرفته، سالانه بیش از صدها میلیارد یورو در هزینه های مربوط به تولید و تست دارو ها در اروپا صرفه جویی می شود.

گرچه تازه اولین گام در این پروژه برداشته شده، اما هر گاه در ذهن دانشمندان یک تصویر ذهنی بزرگ از آن چه پیش رو است شکل می گیرد، به این آسانی ها نمی توان در مورد تحقق آن تردید کرد.

Source : narenji

روز به روز فناوری های بیشتری راه خود را به تلفن های هوشمند باز می کنند. فناوری هایی که در ابتدا برای هدفی کاملا متفاوت به وجود آمده بودند، ولی به تدریج در دستان عموم مردم جای گرفتند. شاید سنسورهای پیشرفته، سنگر بعدی باشد که این تلفن های هوشمند قصد فتح آن را دارند.

یکی از دستاوردهای اخیر در زمینه پمپ های خلاء سیستم های میکروالکترومکانیکی (MEMS)، کاهش اندازه آن ها بوده، به طوری که استفاده از آن ها را در قالب سنسورهای تشخیص بو در سیستم های همراه مختلف، از جمله طیف سنج ها، ممکن کرده. اما قسمت هیجان انگیز ماجرا، احتمال کاربرد این سنسورها در تلفن های هوشمند است.

گرچه تا پیش از این سنسورهای بو، تنها قادر بودند یک نوع بو را تشخیص دهند، اما در بینی الکترونیکی جدیدی که توسط آژانس پروژه های تحقیقاتی دفاعی پیشرفته (DARPA)، برای هواپیماهای مینیاتوری نظامی، توسعه یافته، امکان تشخیص بوها و گازهای مختلف وجود دارد، به طوری که در طیف سنج به کار رفته در این اجسام پرنده، تمامی عناصر به کار رفته در یک نمونه مشخص مورد بررسی دقیق قرار گرفته، با عناصر دیتابیس موجود مقایسه شده و به صورت آنی بو تشخیص داده می شود.

این بدان معنا است که بالاخره محققین توانسته اند سنسوری تولید کنند که همه نوع بو و گازی را تشخیص می دهد، از آلودگی هوا گرفته تا مواد شیمیایی خطرناک. البته این قضیه به طور قطع به جامع بودن دیتابیس به کار رفته بستگی دارد.

از طرف دیگر محققین آزمایشگاه های هانی وِل هم اعلام کرده اند که توانسته اند کوچک ترین پمپ خلاء دنیا را بسازند. به گفته آن ها در طول این سال ها بسیاری از افراد تلاش کرده بودند اندازه ابزارهای تحلیلی را کاهش دهند، اما هرگز نتوانسته بودند از پس پمپ های خلاء بر بیایند. پمپ های خلاء تا پیش از این به اندازه یک آجر بودند و ۱۰۰ وات انرژی مصرف می کردند، در حالی که محققین آزمایشگاه های هانی وِل اعلام کرده اند که توانسته اند این سنسورها را به اندازه یک سکه کوچک تولید کنند، سنسورهایی که حتی از ۱ وات هم کمتر انرژی مصرف می کنند.

به گفته محققین آزمایشگاه های هانی وِل، کلید موفقیت طراحی کوچک ترین پمپ خلاء دنیا، در تعبیه بیش از ۱۰۰۰۰۰ تیغه توربینی ریز بر روی یک دیسک کوچک بوده. کوچک شدن این سنسورها، امیدواری را برای به کارگیری آن ها در تلفن های هوشمند زیاد کرده، به خصوص انواعی از این سنسور ها که با حس بویایی خود، توانایی تشخیص هر چیزی را دارند.

نمی توان انتظار داشت که این سنسورها در تلفن های این یکی دو ساله مورد استفاده قرار بگیرند، ولی به طور حتم در سال های آینده با تکاملی که پیدا می کنند، باز هم بسیاری از طرفداران ابزارهای هوشمند را شگفت زده خواهند کرد.

Source: narenji

شاید بتوان به شرکت سامسونگ به خاطر بدنه پلاستیکی تلفن هایش خرده گرفت ولی حتی طرفداران شرکت های رقیب هم قبول دارند که کار سامسونگ در ساخت نمایشگرهای عالی حرف ندارد.

در حالی که گوگل در فضای دیجیتال سر و صدای زیادی در مورد خودروی بدون سرنشین خود راه انداخته، شرکت های دیگر از جمله استارتاپ ها و کمپانی های خودروساز قدر، همگی به جنب و جوش افتاده اند تا سهمی از بازار خودرو های بدون سرنشین را به دست آورند. در این میان خودروساز ژاپنی، نیسان، هم با خودروی بدون سرنشین لیف (Leaf) به جاده های ژاپن راه پیدا کرده.

شاید نیسان اولین خودرو سازی نباشد که به این حیطه وارد شده. گوگل و سایرین، خودروهای بدون سرنشین خود را هزاران مایل در جاده های ایالات متحده رانده و مورد تست قرار داده اند. ولی قطعا خودروی بدون سرنشین لیف اولین نمونه از نوع خود در جاده های ژاپن است. این اولین خودرروی بدون سرنشین در ژاپن است که موفق شده از دولت این کشور پلاک آمد و شد در جاده ها و معابر عمومی را کسب کند.

شاید نزدیک به یک قرن است که جمهوری دموکراتیک کنگو درگیر جنگ های داخلی شده و جالب اینجا ست که عامل اصلی این همه خشونت در این منطقه، منابع طبیعی گسترده آن است. غم انگیز تر از این مسئله اینکه کامپیوتر ها، تبلت ها، تلفن های هوشمند، و حتی دستگاه های بازی ما، در برپایی آتش جنگ و کشتار گسترده در کنگوی شرقی بی تاثیر نیستند.

همانطور که می دانید، چاپ سه بعدی، به ساخت یک جسم فیزیکی، نظیر قطعات هواپیما یا بافت های بدن انسان، از روی یک مدل دیجیتالی اطلاق می شود و این کار هم از طریق قرار دادن لایه های مختلف یک ماده به صورت پی در پی و بر روی هم صورت می گیرد. شاید از هیجان انگیز ترین حرکت های اخیر در این حوزه بتوان به تولید مواد غذایی با استفاده از این تکنولوژی اشاره کرد.

پابلوس هولمن پژوهشگر و مخترع یک مرکز تحقیقاتی معتبر است که بر روی پروژه های پیشرو، نظیر غذاهای پرینت شده کار می کند. به عقیده او به زودی روزی خواهد رسید که بشقاب غذای مان را از غذا های پرینت شده پر کنیم. اما او تنها فردی نیست که چنین سودایی به سر دارد. شرکت های دیگری هستند که در حال حاضر قادر به تحقق چنین رویایی اند.

یاد گوگل فون بخیر، همان دستگاه راز آلودی که شایعه های حضورش کمی بعد از معرفی آیفون توسط اپل به گوش رسید. ۵ سال پیش در چنین روزی گوگل از سیستم عامل موبایل خود با نام اندروید پرده برداشت.

 

اگر دقت کرده باشید، پشت تلویزیون شما تعداد فراوانی پورت های رنگارنگ در اندازه های مختلف وجود دارد که معمولا هم هیچ استفاده ای برای تان ندارند. هر روز هم که صنعت تلویزیون پیشرفته تر می شود برای نشان دادن این پیشرفت و تکنولوژی به مشتری و ارعاب وی برای خرید، به تعداد این پورت ها افزوده می شود.

اما آیا واقعا می دانید که این پورت ها چه کاربردی دارند؟ یا نام چند تا از آنها را می توانید بر شمرید؟ امروزه بیشتر افراد تنها از پورت HDMI استفاده کرده و به دیگر پورت ها کاری ندارند. اما برخی از آنها می توانند کارهای واقعا جالب و سودمندی برای تان انجام دهند. ولی اجازه دهید مطلب را کمی کاربردی تر کرده و فقط به کاربردهای خاص پورت ها نپردازیم. پس ابتدا به معرفی کابل های معروف مورد استفاده در ارتباط تلویزیون و دستگاه های جانبی پرداخته و سپس پورت ها را بررسی می کنیم.